جفـــــــــــــــــــت6

الیس الله بکاف عبده

جفـــــــــــــــــــت6

الیس الله بکاف عبده

جفـــــــــــــــــــت6

جفت6 آوردیم علوی شدیم همین...

میخواهم بدانید که مرشد خود پهلوان نیست خوب است که باشد. ولی آیا اگر نبود نباید حماسه بگوید؟ اگر نگویم ز حسین چه بگویم؟ اگر نگویم ز حسین دمم چه و بازدمم چه؟ یادتان باشد زمین گرد است میچرخد نوبت ماست حسین زمان تنهاست...
...
«إِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‏ وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرینَ» (النمل -80)
ترجمه: تو نمى‏توانى سخنت را به گوش مردگان برسانى و نمى‏توانى کران را هنگامى که روى بر مى‏گردانند و پشت مى‏کنند صدا کنى‏.
...
آن روز که جان خود را فدا می کردیم با خون خود به حسین اقتدا می کردیم چون منطق ما منطق عاشورا بود با نفی خود اثبات خدا می کردیم
...
گرچه از داغ لاله می سوزیم ما همان سربلند دیروزیم چون به تکلیف خود عمل کردیم روز فتح و شکست پیروزیم
...
امام روح الله خمینی:
«هر کس بیشتر برای خدا کار کند، بیشتر باید فحش بشنود و شما پاسدارها و بسیجی ها چون بیشتر برای خدا کار کردید، بیشتر فحش شنیدید و می شنوید.»
...
مقام معظم رهبری(روحی فداه):
تلاش خود را بیشتر کنید!هر کس بگوید این کار شدنی نیست او را به کوتاهی همّت متهم می کنم. هیچ کاری نیست که از انسان ساخته نباشد ، انسان نیرومندتر از این حرفهاست و می تواند کارهای نشدنی را شدنی کند...
...
گاهــے فعل هـــا
چنــان سریع ماضــے مــے شوند
کــه باور نمــے کنـــے
مــے گوینــد...مـے گفت
مــے شود...شــد
...مــے رود...رفت
و رفت...
و دیگر هیچ گــــــاه
بـــاز نخواهـــد گشتــــ
...
زندگی شبیه شعر است
خدایا!
قافیه هایش با من .....تو همیشه ردیف باش
...
بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت
سر خم مِی سلامت شکند اگر سبویی
...
رباعی از شیخ بهایی
در میکده دوش زاهدی دیدم مست
تسبیح به گردن و صراحی در دست
گفتم زچه در میکده جا کردی ؟ گفت
از میکده هم به سوی حق راهی هست
...
چون میسر نیست من را کام او
عشق بازی میکنم با نام او
...
خوشا به حال آنکه
پایه ی اعتقادش شد
عمود خیمه ی تو !
...
وقتی تو زندگیت زمین میخوری یعنی حتما ی چیزی هست ک باید یاد بگیری
...
بر لوح مزارم بنویسید ای وای ز محرومی دیدار و دگر هیچ...

پیام های کوتاه
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
پیوندها

خط فقر

همه کار شناسان در تایین خط فقر اشتباه میکنند...

خط فقر مرز میان بودن یا نبودن توست،

خط فقر مرز بین تمام دارایی من و نداری من است.

وقتی ک تمام ثروتم تو باشی و باشی در کنارم دیگر بی نیازم؛

بی نیاز

آرزوی شهادت

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه. . .

 

جنگ نرم

 

میگویند آرزو بر جوانان عیب نیست آرزوی شهادت دارم ولی جوانی میکنم

نمیدانم خدا هم قبول دارد آرزو را بر جوانی یا جوانیم آرزویم را بباد خواهد داد......؟؟؟؟

زمان

از زمانمان و هر چ در این زمان داریم خوب استفاده کنیم

ک اگر زمان را هدر بدهیم روزی خواهد رسید ک او نیز ما را هدر بدهد

شهریار vs من

اگه از داستان زندگی عاشقانه شهریار خبرداشته باشید و مشکلی ک براش پیش اومد و ادامه...

مطمئناً خوندن این شعر شهریار براتون جالبه

البته منم یکم با شعر استاد رو نصیحت کردم

 

 

شهریار:

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم

تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز

من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام

جرمم این است که صاحبدل و صاحبنظرم

منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی

هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم

پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت

پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم

عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر

عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم

هنرم کاش گره بند زر و سیمم بود

که به بازار تو کاری نگشود از هنرم

سیزده را همه عالم به در امروز از شهر

من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم

گاهی از کوچه معشوقه خود می گذرم

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس

خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم

از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر

شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

خون دل موج زند در جگرم چون یاقوت

شهریارا چه کنم لعلم و والا گهرم

 

مانی:

یار و همسر نگرفتی که گرو بود سرت

ب سر ارزش چ بَود گر کنی نابود دلت

تو ک صاحب نظر و اهل دانی خود

از چه رو عشق بخوانی هوست؟

پدر عشق، تن معشوق تو را به زر و سیم فروخت

ورنه آن دل که تو عاشق بودی بند بود ب دلت

تو دل معشوق همی خواستنی یا تن او؟

تن او بادگری غم کم است بسته بود دلش را به دلت

تو که از کوچه معشوقه خود میگذری

شد ببینی دیریست نظرانداخته بر راهت

یا که تا عشق تو را زور به دست دگری داد

دست دادی به دست دگر و رفتی راه دگرت

پدر عشق بسوزد که همه عالم سوخت؟!

حالیا این عشق بُود، حُرم دم و بازدمت

عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر

همه را هیچ گرفتند بظلم و بگفتند بی گهرت

هنر گر گره بند زر و سیم بود

دگر آن را به چه ارزد؛بسرت

گر هنر راه نداشت بهر یاری حبیب

تو محبی بخر آزادی او و بپرداز سرت

تو خود آن سیزدهی کز همه عالم به دری؟

عشق گر سربزند دلبردت از همه عالم به درت

خون دل موج زند گر به دلت چون یاقوت

گوهر عشق به یاقوتی چشم زخم زند بر جگرت

شهریارا گر لعل لب و دل همچون گهرت

 نبودت هرگز سلوک سخت نبود در راهت

به راحت نتوان برد قدم در راهت

که همه عمر برفتی و بسوخت همه دل از آهت

ما

ما یک نفر بودیم
.                     و آن یک نفر
.                                      تو بودی

.

.

.
از ما یک نفر
.                یکی
.                        عاشق بود
.                                         و آن یک نفر
.                                                         تو نبودی...

عشق

آنان که بی عاطفه هستند،

روزگاری بسیار عاشق بودند...

کودکی

کاش در کودکی می ماندیم ...

جایی که تنها تلخی زندگی مان شربت سرماخوردگی بود!

 

 

ای کاش پنج ساله میموندیم

نه؟؟؟

دارا و سارا

در معرکه جنگ بر جهان تاختیم

در جنگ نرم قافیه را باختیم

 

داراها و ساراها

چفیه و چادر

 

سارا سوال می کرد ،دارا کجاست اکنون؟
دیدند شعله ها را در سنگرش به مجنون
 
خون گلوی دارا آب حیات دین است
روحش به عرش و جسمش،مفقود در زمین است
 
در آن زمانه رفتند، صدها هزار دارا
در این زمانه گشتند ده ها هزار دارا
 
هنگام جنگ دارا گشته اسیر و دربند
دارای این زمان با بنز رود به دربند
 
دارای آن زمانه بی سر درون کرخه
سارای این زمانه در کوچه با دوچرخه


در آن زمانه سارا با جبهه ها عجین شد
در این زمانه ناگه،چادر "لباس جین" شد
 
با چفیه ای ک گلگون از خون صد چو داراست
سارا،خود از برای ،جلب نظر بیاراست
 
آن مقنعه ور افتاد،جایش فوکل در آمد
سارا به قول دشمن از املی در آمد
 
دارا و گوشواره،حقا که شرم دارد!
در دست هایش امروز،او بند چرم دارد
 
باخون و چنگ و دندان،دشمن ز خانه راندیم
اما به ماهواره تا خانه اش کشاندیم
 
یا رب تو شاهدی بر اعمالمان یکایک
بدم المظلوم یا الله،عجل فرج ولیک
 
جای شهید اسم خواننده روی دیوار
آنها به جبهه رفتند این ها شدند طلبکار

مشهد و ... نطلبیدن

حتماً قرار شاه و گدا هست یادتان
آری همان شبی که زدم دل به نامتان
مشهد ، حرم، ورودی باب الجوادتان
آقا ، عجیب دلم گرفته برایتان

عشق

مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است


در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است


قصه ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه


دل به دست آوردن از کشور گشایی بهتر است


تشنگانِ مِهر محتاج ترحم نیستند


کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است


باشد ای عقل معاش اندیش، با معنای عشق


آشنایم کن ولی نا آشنایی بهتر است